Αποσαφηνίζοντας το φαντασιακό
Σεμινάριο αποσαφηνίζοντας το φαντασιακό.
Κάποιες αποσαφηνίσεις για το "Φαντασιακό" (imaginaire).
Ο Λακάν είναι ο πρώτος που χρησιμοποιεί τον όρο "φαντασιακό". Επίσης ο Καστοριάδης, μετά την παρακολούθηση των λακανικών σεμιναρίων εντάσσει τον όρο στο έργο του.
Βέβαια το φαντασιακό, ο Καστοριάδης το εισάγει με την έννοια της προτεγενούς εικονοπλασίας της ψυχής. Το λακανικό φαντασιακό είναι ο σκληρός πυρήνας της κυκλοφορίας των σημείων, που η Μώντ Μαννονί είχε προτείνει να αποδοθεί ως κατοπτρικό. Επίσης η Μελανί Κλάϊν αφήνει ίχνη του φαντασιακού όπως κάνει με έναν πολύ αμυδρό τρόπο και ο Φρόυντ και οι δύο το εντάσσουν στον πρωτογενή ναρκισσισμό. Η δε καστοριανή αντίληψη του φανταστικού είναι πλήρως αντιγραφή της Κλάιν .
Το φαντασιακό όμως υπάρχει και στον Σάρτρ ο οποίος το αναφέρει ως σχέδιο (projet). Στην κλασική ελληνική φιλοσοφία το φαντασιακό το βρίσκουμε ως φαντασία-φανταστικό και φανταστικό - φάντασμα. Το φανταστικό αποτελεί την ώθηση της συνειδήσεως προς το ανύπαρκτο (Χρύσιππος) που πραγματοποιείται μέσω του φαντάσματος που αποτελεί τον ελκυσμό κατά τον Πλούταρχο ή το διάκενον, ενώ το φανταστό αποτελεί το αίτιο και το αντικείμενο της παράστασης του ψυχικού συμβάντος.
