Γιατί η Φιλοσοφική Συμβουλευτική!
Η φιλοσοφική συμβουλευτική είναι ένα επάγγελμα παρώθησης-βοήθειας, αλλά ως φιλοσοφικός διάλογος που ξεκινά από την αφήγηση των δυσκολιών του συμβουλευόμενου, δεν στοχεύει σε οριστικές απαντήσεις, αλλά μάλλον στην αναζήτηση διαφορετικών τρόπων σκέψης για τον κόσμο. Γιατί όμως η φιλοσοφική συμβουλευτική;
Ι. Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική δεν αποτελεί σχήμα «παν-ντετερμινισμού» του θεραπευτή (δηλαδή, από μια υπολογιζόμενη παρέμβαση του γιατρού που προέρχεται από τη "διάγνωση" και στοχεύει σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα). Ο Jung είπε: «Η ανάλυση είναι βασικά μια εξαιρετική φιλοσοφική μέθοδος. Η ανάλυση είναι ένα μαιευτικό έργο που ανταποκρίνεται στους ρυθμούς, στους μύθους, τελικά στον αρχέτυπο μιας μύησης στη σοφία ".
ΙΙ
Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική βρίσκεται έξω από το σχήμα: απορρύθμιση / νέα ρύθμιση / προσαρμογή και έξω από τη φόρμα: εκπαίδευση / παγίωση / θεραπεία.
III
Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική θα πει: Εάν το παρόν μου έχει το καθήκον να προυποθέτει το παρελθόν μου, πρέπει επίσης να το εμπεριέχει.
IV
Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική γνωρίζει: Ότι παρουσιάζομαι τη στιγμή που ορίζω τον εαυτό μου ως ερώτηση. Αλλά το ερώτημα που προκύπτει τώρα μ’ έχει ως παραλήπτη και ορίζεται με λόγια. Επομένως, η ερώτηση δεν μπορεί να απαντηθεί γιατί, μόλις προκύψει, μετατρέπεται αυτόματα σε άλλη ερώτηση.
V.
Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική γνωρίζει ότι οι λέξεις έχουν εξαφανιστεί και η γλώσσα είναι σχεδόν πάντα διασπορά: «Οι λέξεις είναι ήχοι για έν-νοιες* οι έννοιες όμως είναι περισσότερο ή λιγότερο καθορισμένες εικό-νες για συχνά επανερχόμενες και συνδεόμενες αισθήσεις και ομάδες αι-σθήσεων. Για να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο, δεν αρκεί να χρησιμο-ποιούμε τις ίδιες λέξεις* πρέπει επίσης να χρησιμοποιούμε τις ίδιες λέξεις για το ίδιο είδος εσωτερικών βιωμάτων, πρέπει τελικά να έχουμε την ε μπειρια μας από κοινού. Γι' αυτό το λόγο οι άνθρωποι ενός λαού κατα-λαβαίνουν ο ένας τον άλλον καλύτερα απ' ό,τι μέλη διαφορετικών λαών, ακόμη κι όταν χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα» (F. Nietzsche. "Πέρα από το καλό και το κακό").
ΕΣΕΙΣ
Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική γνωρίζει ότι ο άνθρωπος είναι «αντ-οψία», δηλαδή ένας τόπος νέου ρεαλισμού. (Να θυμηθούμε τον Πλάτωνα: A, 631 b και Πολιτεία A, 427 d)
VII
Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική βλέπει την αφήγηση της επιθυμίας μέσα στην αφήγηση της πραγματικότητας.
VIII
Επειδή η αλήθεια βρίσκεται σε πληθυντικό αριθμό. (σύμφωνα με τη σκέψη τού Derrida)
ΙΧ
Επειδή η επιθυμία δεν είναι «έλλειψη ύπαρξης» (Λακάν. Το σχήμα έλλειψη / επιθυμία δημιουργεί τη μεταφορά της διασποράς), δεν είναι απουσία, ούτε παρουσία μεταξύ των πραγμάτων αλλά αυτό που προετοιμάζει την ύπαρξη.
Χ
Επειδή η απουσία (σύμφωνα με τη φιλοσοφική συμβουλευτική) μετατράπηκε σε καθαρή φόρμα, σε μια αδιαπέραστη γυμνότητα της φόρμας.
ΧΙ
Επειδή γνωρίζει ότι η φαντασία θα υπόκειται στη θέληση.
XII
Επειδή δεν βλέπει την ερμηνευτική ως θεολογία του νοήματος.
(Ο λόγος της ψυχανάλυσης γίνεται ένας από τους προνομιούχους τόπους της σύγκρουσης των ερμηνειών και διαμορφώνεται κάτω από τα χαρακτηριστικά μιας αρχαιολογίας της συνείδησης σε αντίθεση με μια θεολογία της λογικής) P. Ricoeur.
XIII
Διότι (σύμφωνα με τη φιλοσοφική συμβουλή) είμαστε γεμάτοι ενθουσιασμό και ταυτόχρονα μεγάλοι αρνητές
XIV
Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική τονίζει ότι πρέπει να ολοκληρώσουμε το περίφημο «Wo es war, soll ich werden”, “όπου ήταν αυτό, πρέπει εγώ να γίνω» με το «όπου είμαι εγώ πρέπει να αναδυθεί αυτό» του Καστοριάδη.
XV
Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος πρέπει να κάνει κάθε τόσο μια πάυση (Μια αλήθεια της ποίησης).
XVI
Αλλά επίσης επειδή ο άνθρωπος είναι μια κίνηση προς το «άλλο» χωρίς επιστροφή (Συμπέρασμα του Pascal).
XVII
Επειδή το εγώ δεν είναι πλέον ουσιαστικός πυρήνας, ουσία, σε έναν κόσμο σχέσεων (Wesenskern), αλλά είναι επίσης ένας ανοιχτός ορίζοντας δυνατοτήτων που καθιερώνει επ 'αόριστον το ύφος και τη συμπεριφορά της ζωής.
XVIII
Διότι για κάθε ανάβαση υπάρχει μια κατάβαση. (Η ιστορία του Έλληνα θεού Tesup)
ΧΙΧ
Επειδή ο άνθρωπος είναι «Καιρός», σύμφωνα με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, δηλαδή, στιγμή που σημαίνει εξάλειψη παρουσίας ενός βιωμένου σημείου («Anwesenheit» σύμφωνα με τον Heidegger).
ΧΧ
Επειδή το άλλο είναι το ίδιο.
ΧΧΙ
Επειδή η ώρα δεν είναι το θραύσμα ενός σημείου – βιωμένο μόνο στο παρόν, αλλά μια έκθεση, όπως ένα "αφήνοντας - βλέποντας". (Χούσερλ)
ΧΧΙΙ
Επειδή τα πάντα δεν προκύπτουν από τη διαφορά μεταξύ 0 - 1 όπως δίδαξε ο ορθολογισμός και η φονξιοναλισμός.
ΧΧΙΙΙ
Επειδή τα πράγματα έχουν μια «ειρωνεία του μηδενός» και μία αναμονή του μηδενός. (Αυτό δεν διδάσκει ο Beckett).
XXIV
Επειδή ο άνθρωπος δεν αντέχει το παράδοξο. (Παράδοξο του Russell και του Schrodinger). Παραφράζοντας τη θεωρία του Schrodinger, μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα ζωντανός και νεκρός. (Ένα στοιχειώδες σωματίδιο έχει την ικανότητα να τοποθετείται σε διαφορετικές θέσεις και επίσης να είναι προικισμένο με ποσότητες διαφορετικής ενέργειας την ίδια στιγμή).
XXV
Επειδή κάθε αφήγηση μετατρέπεται σε κατηγορητήριο. (Το τέλος της νεωτερικότητας και της αφήγησης (Lyotard).
XXVI
Επειδή η ζωή δεν είναι ούτε σύμφωνη γνώμη, ούτε ανταμοιβή, ούτε επιχείρημα.
XXVII
Επειδή οι ιδέες είναι στοιχεία της στιγμής.
XXVIII
Επειδή η ζωή είναι μια σειρά νόμων και ένα περιθώριο κανόνων. (Συνομιλία με τον Πλάτωνα, τον Καντ και την Κάφκα).
XXIV
Επειδή ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να επιλέξει την ψευδαίσθηση. (Η σκέψη του Kirkegaard)
XXXIX
Επειδή η ελευθερία είναι ένα μονοπάτι πάθους.
XL
Επειδή έχουμε ότι χάσαμε (Αυτό διδάσκει ο Όμηρος με την Οδύσσεια).
XLI
Επειδή αυτό που ζούμε δεν είναι αυτό που φαίνεται. (Το μάθημα του Guy Debord).
XLII
Επειδή είμαστε ένα σημάδι χωρίς ερμηνεία, όπως είπε ο Χόλντερλιν.
Επειδή η φιλοσοφική συμβουλευτική θα πει ότι το παιχνίδι δεν είναι κατηγόρημα του κόσμου' το παιχνίδι «παίζει» τον κόσμο. (Το παιχνίδι των Fink, Derrida και Axelos).
XLIII
Επειδή σύμφωνα με τη φιλοσοφική συμβουλευτική, το παιχνίδι- συνώνυμο με το Αυτό και το Εγώ- μπορεί να συγκριθεί με το ασυνείδητο.
XLIV
Επειδή οι λέξεις έχουν ανταγωνισμό, οι προτάσεις έχουν εχθρότητες και οι σκέψεις έχουν πόλεμο (Το παιχνίδι της σκέψης. Το παιχνίδι της ζωής).
XLV
Επειδή η εικόνα δεν μπορεί να φαντάζεται. (Το έργο του Baudrillard).
XLVI
Επειδή δεν μπορούμε να υπερβούμε, να μεταμορφώσουμε, να ονειρευτούμε το πραγματικό, επειδή το πραγματικό είναι εικονικό. (Η μεταμοντέρνα εποχή σύμφωνα με τον Baudrillard).
XLVII
Επειδή η ζωή περιμένει ακόμα στο άγραφο φύλλο (Η ζωή ως γραφή, Derrida).
XLIX
Επειδή όλοι λέμε: Πώς αλλάζουν τα πράγματα. (Η αλλαγή του Χέγκελ. Επίσης, αυτό που λέει ο Μπομπ Proctor: «Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη, η προσωπική ανάπτυξη είναι μια επιλογή»).
L
Επειδή ο άνθρωπος είναι πάντα λέξεις που ξεθωριάζουν στην ομίχλη. (Έργα του Φελίνι).
LI
Διότι όπως λέει ο Έλληνας ποιητής Ο. Ελύτης "Δώστε το χρόνο σας δωρεάν ... Αν θέλετε να δώσετε στον εαυτό σας λίγη αξιοπρέπεια ..."
LII
Γιατί όπως είπε ο Ηράκλειτος: "Ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει με πεσσούς ... Κερδίζει πάντα."
LIII.
Επειδή αυτό που κερδίζεται από τη μία πλευρά, χάνεται από την άλλη.
LEV.
Επειδή η αδιαφορία δεν είναι το τέλος της βούλησης, αλλά αντίθετα μια απαραίτητη προϋπόθεση της επιλογής.
LV.
Επειδή οι ορισμοί είναι αινιγματικοί. Η ζωή δεν είναι βιολογική επιβίωση, το βιολογικό τέλος δεν είναι θάνατος.
LVI.
Επειδή ο άνθρωπος στην αδιάκοπη περιπλάνησή του παραμένει διαρκώς πνιγμένος από τη δική του εμπειρία και η έλλειψη ικανοποίησης είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει για να αναπτυχθεί.
LVII.
Επειδή οι άνθρωποι υιοθετούν μια αιτία γιατί δεν μπόρεσαν να υιοθετήσουν τον εαυτό τους μαζί με τις επιθυμίες τους. Διαμέσου όμως της αιτίας και της θυσίας που αυτή συνεπάγεται, υπάρχει η θέλησή τους να ζήσουν.
LVIII.
Επίσης επειδή μερικές φορές η ζωή είναι δέσμια του μηδενός.
LIX.
Επειδή η ζωή είναι σβησμένα βήματα στην άμμο του χρόνου.
Απόστολος Αποστόλου. Συγγραφέας και καθηγητής Φιλοσοφίας.