Η καρναβαλική ταυτότητα.
H καρναβαλική κοσμοθεωρία αντιστρέφει τον κόσμο. Αντί να προβάλλει την “κάθετη κλίση” της ανθρωπότητας – την ορθολογική και λογική – προβάλλει την οριζόντια – την σωματική, τη σεξουαλική, τη βιολογική, την ενέργεια της ροής. Ο Μπαχτίν ισχυρίζεται ότι το “καρναβάλι” σηματοδοτεί τη συμβολική καταστροφή της εξουσίας και της επίσημης κουλτούρας περιγράφοντάς το ως πράξη λυτρωτική. Το καρναβάλι χτίζει τον κόσμο του ενάντια στον επίσημο κόσμο, τη δική του "εκκλησία ενάντια στην επίσημη εκκλησία, το δικό του κράτος ενάντια στο επίσημο κράτος” Η ουσία του είναι η αντί-θεσμοθέτηση, η κριτική απέναντι στο υπάρχον κυρίαρχο σύστημα.
Aντίθετα με την επίσημη γιορτή, μας λέει ο Ted Ηiebert στο βιβλίο του για τον Μπαχτίν, το καρναβάλι γιορτάζει την προσωρινή απελευθέρωση από την επικρατούσα αλήθεια και τάξη. Σηματοδοτεί την αναστολή όλων των ιεραρχικών δομών, βαθμών, πλεονεκτημάτων, κανόνων και απαγορεύσεων. Το καρναβάλι είναι εχθρικό απέναντι σε ότι είναι αθάνατο και ολοκληρωμένο. Η καρναβαλική αναπαράσταση ανοίγει το δρόμο για τον μεγάλο διάλογο με την κοινωνική ανταλλαγή, αντίθετα στο μονόλογο της συνείδησης και της μοντέρνας αυτονομίας. Είναι μια στρατηγική να αποφευχθεί η προσωποποίηση του εαυτού ως “ανώτερου κοινωνικού όντος”. H εξοικείωση με τις περσόνες πολλών και διαφορετικών ταυτοτήτων εισάγει το υποκείμενο στο διάλογο με το περιβάλλον και τους άλλους και από θύμα της κοινωνικής σύμβασης το καθιστά επιτελεστή.
