Το παιδί και το νερό εμπλέκονται στις ρίζες της υπάρξεως.

botticelliΧριστούγεννα. Το παιδί και το νερό, εμπλέκονται στις ρίζες της υπάρξεως.
Ας επιχειρήσουμε να δώσουμε μια άλλη διάσταση στη γιορτή των Χριστουγέννων, πέρα από την θρησκευτική σημειολογία που είναι αρκούντως πειστική.
Τα Χριστούγεννα αποτελούν μια διαδρομή στην παιδικότητα για να καταλήξουν στο αρχέγονο και αδιαφοροποίητο στοιχείο του νερού.
Σε πείσμα της καταναλωτικής φρενίτιδας που μεταμορφώνει όλους τους συμβολικούς χαρακτήρες σε χρηστικά και επικαιροποιημένα προϊόντα, υπάρχει και μια άλλη αντίληψη (όχι εσχατολογική όπως η θρησκευτική), που βεβαιώνει την νοσταλγία του ανθρώπου για την παιδικότητα.
Ποια είναι η κεντρική εικονοποία των Χριστουγέννων; Η χαρμονή της θεότητας με το "Θείο Βρέφος". Και φαίνεται ότι η μυθολογική αρχετυπική του "παιδιού" συμπαρευρίσκεται σε όλα τα αρχέγονα υποστρώματα των αφηγήσεων.
Ο Ηράκλειτος μας βεβαιώνει ότι ο "Αιών" (δηλαδή ο χωροχρόνος) είναι παιδί που παίζει και που του ανήκει η βασιλεία. Ο Λάο - Τσέ μας λέει ότι για να αποκτήσεις την ολότητά σου πρέπει να γίνεις παιδί. Για τον Στρίντμπεργκ το παιδί αναγγέλλει τη νίκη της ζωής επάνω στον θάνατο.Με απόλυτο και αποφασιστικό τόνο ο "Πατέρας" του Στρίντμπεργκ θα πει στην γυναίκα του: " Δεν πιστεύω στην ανάσταση, για μένα ετούτο το παιδί είναι η μεταθανάτια ζωή μου. Είναι η ιδέα της αθανασίας μου - ίσως η μόνη που έχει ρίζες στην πραγματικότητα. Αν μου το στερήσεις μου κόβεις τη ζωή." Και ο Μπέκετ στο έργο του "Περιμένοντας τον Γκοντό" την αναμονή ενός ερχόμενου την βάζει να αναγγελθεί από ένα παιδί, καθώς επίσης και στο "Τέλος του Παιχνιδιού", ενώ η ύπαρξη βουλιάζει στους ερειπίωνες αναφαίνεται ένα παιδί.
Αυτή η εικόνα του παιδιού κουβαλιέται ακόμη και τώρα στην τύρβη και τριβή του εργώδους και καταναλωτικού βίου μας, στις μέρες των χριστουγεννιάτικων εορτών.
Τέλος τα Χριστούγεννα κλείνουν την μεταφορική τους εικονοποιία με τον αγιασμό των νερών και την βάπτιση. Εδώ τα άκτιστα μπολιάζουν τα κτιστά μέσα από το νερό.Ο Μωυσής της Βίβλου, ο Σαργών θεμελιωτής της Βαβυλώνας (2.800 π,χ), ο Κάρνα της ινδικής Μαχαμπαράτα, έρχονται βρέφη από τα νερά του ποταμού μέσα σε καλάθι.
Ο Μποτιτσέλι το 1470 απεικονίζει την Παναγία τον Ιησού βρέφος και τον Ιωάννη τον Βαπτιστή μαζί.
Το παιδί και το νερό εμπλέκονται στις ρίζες της υπάρξεως.
Απόστολος Αποστόλου.
*Παραθέτω τον πίνακα του Μποτιτσέλι.