Όταν ο θάνατος γίνεται θέαμα
Όταν ο θάνατος γίνεται θέαμα.
Ο θάνατος στο Παρίσι αιχμαλωτίσθηκε - όπως αναμενόταν - από την εικόνα.
Ο θάνατος συνδεδεμένος με το κυκλικό της συσσώρευσης και της συμπύκνωσης της εικόνας γίνεται ένα με το φαίνεσθαι της καθημερινότητας.
Τελικά δεν μπορεί ξεφεύγει ούτε εκείνος από τον φετιχισμό της εικόνας.
Μακελάρηδες και υπερασπιστές της τάξης, ανεύθυνο πλήθος, και διαχειριστές της ενημέρωσης, όλοι σκηνογραφούν την αναξιοπιστία της εικόνας απέναντι σ' αυτό που αναπαριστά.
Τη θέση της μνήμης την παίρνει η θεατρινίστικη πορεία στον τόπο του εγκλήματος, τη θέση της ευθύνης την παίρνει ο τρόμος που διαχέεται από όλους, και από τους μακελάρηδες και από τους υπερασπιστές της τάξης.
Όλα για μια ακόμη φορά γίνονται απουσία ζωής.
Απόστολος Αποστόλου