Φιλοσοφική Συμβουλευτική

Τι λόγο έχουν οι ελληνόφωνες να είναι εργατικοί, ανιδιοτελείς, δίκαιοι, θυσιαστικοί, τίμιοι;
Μάλλον κανένα
Χρόνια τώρα εγκατέλειψαν κάθε τι που διέσωζε τον τόπο και την ιστορία για να τρέξουν σε ποσοτικές ιδεολογίες, σε ποσοτικές κουλτούρες και ποσοτικές πληροφορίες. Σε ιδεολογικούς πλειστηριασμούς, και σε όλα τα υποπροϊόντα που γυάλιζαν στις προθήκες των ξένων οίκων εκμαυλισμού, (στην φρενίτιδα των ισμών) δοξάζοντας παράλληλα και ενισχύοντας με την ψήφο τους, τους πραίτορες της εγχώριας ολιγαρχίας και κλεπτοκρατίας και τη σαραφική τοκογλυφίας της αλλοδαπής .
Το νόημα της ζωής των ελληνόφωνων τέλειωνε στις παραγωγικές σχέσεις που ερμηνεύονταν ως ικανοποίηση των απαιτήσεων του ενστίκτου. Εργασία, έρωτας, σχέσεις, εξουσία, κλπ, γίνονταν χρηστικά ανακυκλώσιμα. Δικαίωναν με αυτόν τον τρόπο θριαμβευτικά το iso της αβελτηρίας τους και της υποταγής τους.
Το alternative θερμοκήπιο φρόντιζε να δίνει πιστοποιητικά λαθρόβιας ένταξης. Μαρξιστές, αναρχικοί, υπαρξιστές, πρωτοποριακοί, και πάσης φύσεως ταλαιπωρημένοι της εσωτερικής τους κηδεμονίας, ζούσαν το απόλυτο κενό της μηδενικής βαρύτητας του νοήματος των πραγμάτων. Μας βίαζαν καθημερινά τον αμφιβληστροειδή μας με εικόνες βουτηγμένες στα σορόπια της χαμοζωής , και μαστίγωναν τα αυτιά μας με σπουδαιοφανείς βερμπαλισμούς.
Μικροί μπολσεβίσκοι και φλούφληδες ματσωμένοι κολεγιόπαις μας λέρωναν με την ευκοιλιότητα τους, όταν μας πρόσταζαν να παρακολουθήσουμε τα «ελευθεριακά» προτάγματα. Αναρχο-αυτόνομοι της μπουρλέσκ παραληρηματικής απελευθέρωσης μαζί με εξανάστες, μας πότιζαν με «σοφιακά πακετάκια» που έμοιαζαν σαν ταξιδιωτικά «λάιν». Έτσι το άψυχο προσωπείου ενός πνευματικού αναλφαβητισμού έμπαινε πάνω στο νεκρωμένο πολιτισμό της χώρας. Η συστημική κουλτούρα και η λαϊκοπόπ διασκέδαση γίνονταν η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ του αποκτηνωμένου μεγαλοπολίτη με την μικρονοϊκή ακρισία.
Τα λόγια του Καρδινάλιου Καράφα στην εποχή της Ιεράς Εξέτασης έβρισκαν πλήρη εφαρμογή στην Ελλάδα του 2002, δηλαδή,στην Ελλάδα της ευρωζώνης. «Quandoque populus vult decip decipiatur» που σημαίνει « Όσο ο λαός θέλει να τον εξαπατούν ας απατάται.»
2002-2015 δεκατρία χρόνια κρετινική αγυρτεία, και μασκαρεμένα κουρέλια ψυχής. Δεκατρία χρόνια σε μια παράξενη συζυγία πραγμάτων από διχασμένες προσωπικότητες και ευτυχοδυστυχισμένους «συμβασίες». Τα 7 πρώτα χρόνια καταναλώνονται σε θηριώδη αγοραστική μανία με πλαστικό χρήμα, ενός ύποπτου δανεισμού και σε μουχλιασμένες ιδεοληψίες. Και τα υπόλοιπα σ’ ένα ανυπόφορο χρέος ανύπαρκτο κατά βάση, που φέρνει φτώχεια και «φιλανθρωπικά» συσσίτια.
Τις όποιες υποτονικές δημοκρατικές μας κατακτήσεις τις αντικατέστησε ο φασισμός, έτσι όπως τον ορίζει ο Gianfranco Sanguinetti «Ο φασισμός υπήρξε μια παθολογική υπερβολή υπέρμετρου ψεύδους και κακού φαρμάκου σε καιρό κρίσης».
Σ’ εποχή που οι λέξεις πια δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα σκέφτομαι τον γκεριλέρο Πιέρ Γκολντμάν. Και σκέφτομαι πως μπορείς να αφήσεις τους παρακλαυσίθυρους, να παραλύσεις την εσωτερική κίνηση της σημασίας και να μπεις στη φάρσα που παίζει με την αντοχή της και που τελικά δεν είναι φάρσα αλλά τραγωδία. "Ιστορία τελειωμένη , ιστορία ατελείωτη", μας έλεγε κάποτε ο Αλτουσέρ.
Απόστολος Αποστόλου.