Φιλοσοφική Συμβουλευτική

Ο R.Tomas έχει γράψει την θεωρία των "μαύρων κουτιών". Τα μαύρα κουτιά είναι ένα παχύ και κυμαινόμενο φάσμα το οποίο περιορίζει την ανθρώπινη διείσδυση γιατί ενώ μπορούμε να διαφοροποιήσουμε τις εισόδους, οι έξοδοι είναι εντελώς απρόβλεπτοι.
Θυμίζει την οικονομία σήμερα.Ή καλύτερα την εκδοχή της μετα-καπιταλιστικής οικονομίας.
Στην οικονομία σήμερα όλα γίνονται ένα είδος κοίλου και κυρτού ταυτόχρονα, δηλαδή σχηματισμοί.
Στη μοντέρνα οικονομία μέσα από την καλβινιστική ορθολογικότητα όλα ήταν άσκηση αποταμίευσης και ηθικής της εργασίας. Στην μεταμοντέρνα εκδοχή η οικονομία γίνεται σημαινόμενο, κοινώς αέρας κοπανιστός. ( Ο Αριστοτέλης το έλεγε με έμφαση μην αφήσουμε την οικονομία να γίνει αέρας γι' αυτό υπερασπιζόταν την ανταλλακτική οικονομία, είδος με είδος, χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος.)
Το τυχαίο στην μεταμοντέρνα οικονομία δεν ενσωματώνεται μέσα στο νόημα του συνόλου όπως το θέλει η φιλοσοφία και η ποίηση, ούτε κατευθύνεται από μια κρυφή λογική όπως το απαιτούσε ο Χέγκελ ( η πονηριά του λόγου), αλλά για την οικονομία είναι όπως ο διάολος και το λιβάνι.
Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΤΗΣ.
Η λειτουργία της μεταμοντέρνας οικονομίας θυμίζει την αράχνη που στήνει τον ιστό της (spinneret). Ο ιστός στην αράχνη χρησιμοποιείται σαν άγκυρα που τις βοηθάει να φτάσει στο σημείο που θέλει. (Η απόλυτα συνδεδεμένη οικονομία) Παράλληλα, λειτουργεί και ως ασφάλεια για να μην πέσει. Το ίδιο γίνεται και με την μεταμοντέρνα οικονομία.
Αλλά πώς μπορεί ο ιστός αυτό το πανάλαφρο υλικό να αντιστέκεται στην πρόσκρουση μεγάλων εντόμων και να τα εγκλωβίζει; Για τους πιο παρατηρητικούς, το μυστήριο γινόταν ακόμη μεγαλύτερο όταν διαπίστωναν την αβάσταχτη ελαφρότητα αυτού του υλικού.
Ο ιστός της αράχνης απαρτίζεται από δύο δομικά στοιχεία, ένα μαλακό και άμορφο και ένα ισχυρό και κρυσταλλικό. Το άμορφο μέρος είναι αυτό που προσδίδει ελαστικότητα στο μετάξι και ανακατανέμει τις καταπονήσεις. Έτσι λειτουργεί και η οικονομία είναι άμορφη (έχει αθέατα αφεντικά), είναι ισχυρή (κλείνει τις ζημιές της και συνεχίζει ) και ταυτόχρονα είναι μαλακή, και ανακατανέμει τις καταπονήσεις θυμηθείτε την περίπτωση της αμερικανικής τράπεζας Lehman Brothers και πως διαχύθηκε η κρίση στον πλανήτη.
Που δεν μπορεί να σταθεί η αράχνη και να πλέξει τον ιστό της στις διαφανείς και σπλίτ επιφάνειες. Όσο πιο διαφανείς είμαστε τόσο η αράχνη μας αποφεύγει.
Σχόλιο για τις ύποπτες και σκληρές μέρες που ζούμε. Για τα όνειρα που μας πυροβόλησαν για τις ελπίδες που μας σκότωσαν.
Απόστολος Αποστόλου - Αριστείδης Ακριβόπουλος.