Φιλοσοφική Συμβουλευτική

Για πολλούς εσφαλμένα η Φιλοσοφική Συμβουλευτική αρχίζει με τον Γκέρτ Άχενμπαχ, δεν θα ήταν όμως πλεονασμός να πούμε ότι η Φ.Σ τρέχει σε διάφορους χρόνους της φιλοσοφικής σκέψης, αλλά στα τελευταία 40 χρόνια η Φ.Σ ξεκινάει από ένα εγχείρημα του Αμερικανού καθηγητή Φιλοσοφίας Peter Koestenbaum. Ο P.Koestenbaum, το 1978 φιλοδοξώντας να θεμελιώσει μια θεωρία της στρατηγικής διαχείρισης που αφορούσε την αγορά και τις επιχειρηματικές ικανότητες, θεωρητικοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του ηγέτη στην συνθετική ενότητα της φιλοσοφία και της ψυχιατρικής συμφιλιώνοντας τις ανταγωνιστικές στιγμές των δύο επιστημών διασαφηνίζοντας αυτό που ο ίδιος αποκαλεί Κλινική Φιλοσοφία. Με το βιβλίο του «Η νέα Εικόνα του Προσώπου» το 1978, θεματοποιεί την Φ.Σ στα υποσυστήματα, πρόσωπο – κοινωνία – πολιτισμός – διαχείριση. Στην συνέχεια ο P. Koestenbaum θα απορροφηθεί πλήρως από την διαδικασία του ηγεμονισμού της διαχείρισης, διευρύνοντας και υπερφορτίζοντας το εγχείρημα του με αξιώσεις της Κβαντικής Φιλοσοφίας.
Το 1981 ένας νέος Γερμανός φιλόσοφος ο Γκέρτ Αχενμπαχ μετά την εκπόνηση της διδακτορικής διατριβής του με τίτλο «Αυτοπραγμάτωση» και με επόπτη καθηγητή τον Odo Marquard (να σημειώσουμε ότι ο Odo Marquard προτεστάντης θεολόγος και φιλόσοφος τιμημένος το 1984 με το βραβείο Φρόυντ καθηγητής Φιλοσοφικής Ανθρωπολογίας προσπάθησε να δημιουργήσει μια διαλεκτική μεταξύ φιλοσοφίας, θεολογίας, ψυχανάλυσης) θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της Πρακτικής Φιλοσοφίας υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει μια γενική μέθοδος αναφορικά με την Π.Φ που να μπορεί να επεξηγηθεί ή να διδαχθεί. Άλλωστε σύμφωνα πάντα με τον Άχενμπαχ και ορθώς λέμε εμείς, εάν δεν υπάρχει γενική μέθοδος για να φιλοσοφήσει κανείς πως μπορεί να υπάρχει για την Π.Φ.
Από τις Η.Π.Α ο Λου Μαρίνοφ ένας Καθηγητής Φιλοσοφίας με πολλές επιρροές από την Εφαρμοσμένη Ηθική, έως τις πολιτικές θεωρίες περί Πολιτικών Ελευθεριών και Πολιτικών Δικαιωμάτων, αλλά και με πίστη στις ανατολικές φιλοσοφίες Ινδουισμό Ταοϊσμό, Βουδισμός, και μαθητής δασκάλων πολεμικών τεχνών επηρεασμένος τόσο από το πνεύμα της Ανατολής που γίνεται πολιτισμικός σύμβουλος Ναού Σάολιν, επιχειρεί να οργανώσει μια λάιφ στάιλ φιλοσοφική συμβουλευτική. Στο πρώτο διάστημα της προσπάθειας του έρχεται αντιμέτωπος με το ιερατείο της ψυχολογίας, μπαίνοντας σε μια διαδικασία δικαστικών αγώνων, όπου τελικά θα δικαιωθεί ο Λ. Μαρίνοφ. Η σύγκρουση αναμενόταν αφού οι ψυχολόγοι – οι κήρυκες της υποταγής- διεκδικούσαν το προνόμιο καταχρηστικά και αδικαιολόγητα της προσωπικής ανάπτυξης και της παρώθησης.
Ο Λου Μαρίνοφ υποστήριξε με επιχειρήματα ότι η ψυχολογική συμβουλευτική είναι ένας τρόπος για να διερευνήσει κάποιος τα προβλήματά του και να συμβιβαστεί με τις συναισθηματικές αντιδράσεις, αυτό αποτελεί το καλό σημείο για να αρχίσει κανείς. Η φιλοσοφική συμβουλευτική θα υποστηρίξει ο Λου Μαρίνοφ είναι ένας τρόπος για να διερευνήσει κανείς ένα πρόβλημα και να το αποδεχτεί. Αυτό είναι ένα καλό σημείο για να τελειώσει κανείς.
Το εγχείρημα του επιτυγχάνεται σε πέντε βήματα που τα έχει ονομάσει ως διαδικασία PEACE (γαλήνη). Αποτελεί κατά τον Λ. Μαρίνοφ ένα ακρωνύμιο που παρουσιάζει πέντε φάσεις που περνάμε. Problem – Πρόβλημα, // Emotion – Συναίσθημα // Analysis – Ανάλυση // Contemplation- Περισυλλογή // Equilibrium – εξισορρόπηση.
Ωστόσο η προσπάθεια του Λ. Μαρίνοφ δεν καταφέρνει να δείξει έναν άλλο δρόμο από τις τρέχουσες συμβουλευτικές που παγιδεύονται σε ψυχολογισμούς και σε ατέρμονες αναλύσεις. Μάλιστα για να δικαιολογήσει το στάδιο της Analysis – Ανάλυσης που αναφέρει θα ισχυριστεί ότι η ανάλυση πηγαίνει πέρα από την ψυχολογία και την ψυχιατρική, χωρίς να μας πει που πηγαίνει.
Η αδυναμία του ήταν εμφανής προκειμένου να συμφιλιώσει το adaequatio intellectus et rei, δηλαδή το παιχνίδι της σκέψης μαζί με το inadaequation mentis et vitae δηλαδή το παιχνίδι της ζωής.
Απόστολος Αποστόλου.