Φιλοσοφική Συμβουλευτική

Στο αρχαίο κόσμο και κυρίως στο Αρχαίο Θέατρο στο κέντρο της όρχησης υπήρχε πάντα η Θυμέλη. Εκεί λυτρωνόταν και ο αλύτρωτος. Κάποτε που ο όχλος ξεχύθηκε να διαμελίσει τον Αισχύλο επειδή αποκάλυψε ελευσίνια μυστήρια, εκείνος αγκάλιασε τη Θυμέλη και ο έκφρων όχλος υπεχώρησε.
Σήμερα τηρουμένων των αναλογιών, στις ομιχλιασμένες κοσμικές μας εσχατιές, η Θυμέλη έχει αντικατασταθεί από την Οθόνη των πολυμέσων. Η Οθόνη αποτελεί την μυθοδίαιτη οραματική μηχανή, αποτελεί τον εκμυθευτικό λόγο.
Ο άνθρωπος θεατής επαναλαμβάνει το οιδιπόδειο του σύμπλεγμα, με την Οθόνη, σαν γιός και σαν κόρη. Η μεταφορά (transfer) του κέντρου βάρους του ανθρώπου θεατή συντελείται όταν η Οθόνη τον απωθεί σε διαρκώς νέα αντικείμενα επιθυμίας και υποθάλπει την ταυτοποίηση (identification) του με τα είδωλα, των μυθοδίαιτων θεμάτων.