Φιλοσοφική Συμβουλευτική

Κάποιοι ψυχαναλυτές μας λένε ότι η Αγάπη δεν έχει θέση στην ψυχανάλυση και αυτό ίσως γιατί ο στόχος της ψυχανάλυσης, είναι η απελευθέρωση της επιθυμίας, αφήνοντας κατ' αυτόν τον τρόπο ελεύθερη στον Άλλον την επιλογή που θα κάνει και η Αγάπη δεν αποτελεί μια ελεύθερη επιλογή. Έτσι η επιθυμία δεν ταυτίζεται ποτέ με την Αγάπη, όπως δεν ταυτίζεται και ποτέ με τον Ορθολογισμό.

Ο Λακάν μας λέει πάλι, ότι το υποκείμενο από πάντα δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να ζητάει (το αίτημα ως βασική ψυχαναλυτική αρχή). Το υποκείμενο ζει στη βάση του αιτήματος, αλλά κάθε αίτημα είναι αίτημα Αγάπης. J. Lacan «La direction de la cure et les principes de son pouvoir» σ, 617.

Η λέξη Αγάπη δεν υπάρχει στη κλασική γλώσσα. Και φυσικά ο έρως στον Πλάτωνα είναι άσχετος προς την Αγάπη. Η λέξη στον κλασικό κόσμο ακούστηκε στον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» και στην «Άλκιστη». Αλλά η Αγάπη σύμφωνα με το πνεύμα της τραγωδίας συνάπτεται με το τραγικώς υπάρχειν. Ουσιαστικά η λέξη παίρνει καθολικό σχήμα και περιεχόμενο στην Ελληνιστική Αίγυπτο και οι ελληνομαθέστατοι Εβδομήκοντα θα την εισαγάγουν στη Βίβλο.

Απόστολος Αποστόλου. Από το βιβλίο Μαθήματα Φιλοσοφικής Συμβουλευτικής & Φιλοσοφικής Ανθρωπολογίας.